درمذمت ریاکاری

آورده اند نانوایی آوازه ی شهرت ابوبکر شبلی از عرفای به نام شنیده بود وآرزوی دیدارش را داشت

یک روز شبلی به دکان او رسید ویک قرص نان برداشت ،نانوا نان را از او گرفت واز خود راند.

شخصی به نانوا گفت: چرا چنین کردی؟مگر تو عاشق شبلی نبودی،او شبلی بود.

نانوا خیلی ناراحت شد و از کرده ی خود پشیمان،بسرعت به دنبال او به راه افتاد تا به او رسید.با گریه و زاری به پای او افتاد و از او عذر خواهی کرد.

شبلی معذرت او را پذیرفت و گفت:باید میهمانی ترتیب دهی و همه ی مردم را دعوت کنی.نانوا صد دینار خرج کرد و همه جا را آذین بست.

شخص شوریده حالی در مجلس از شبلی خواست که دوزخیان و بهشتیان را معرفی کند.شبلی گفت:

دوزخی این میزبان مجلس امروز است،زیرا به خاطرشهرت من،صد دینار خرج کرد،اما به خاطر خدا یک قرص نان نداد.پس ای دوست مواظب باش که کار هایمان باید برای رضای خدا باشد نه افراد و از روی ریا کاری.