- سیمای منافقان (خطبه 194 یا 185 نهج البلاغه)

ای بندگان خدا !

شما را به ترس از خدا سفارش می کنم و شمارا از منافقان می ترسانم . زیرا آنها

1- گمراه و گمراه کننده اند.

2- خطاکار و به خطاکاری تشویق کننده اند.

3- به رنگهای گوناگون ظاهر می شوند. از ترفندهای گوناگون استفاده می کنند. و در هر کمینگاهی به شکار شما می نشینند.

4- قلب هایشان بیمار و ظاهرشان آراسته است.

5- در پنهانی راه می روند و از بیراهه ها حرکت می کنند.

6- وصفشان دارو و گفتارشان درمان اما کردارشان دردیست بی درمان.

7- بر رفاه و آسایش مردم حسد می ورزند و بر بلا و گرفتاری مردم می افزایند.

8- امیدواران را ناامید می کنند.

9- آنها در هر راهی کشته ای و در هر دلی راهی و بر هر اندوهی اشکها می ریزند .

10- مدح و ستایش را به یکدیگر قرض می دهند و انتظار پاداش می کشند.

11- اگر چیزی را بخواهند اصرار می کنند و اگر ملامت شوند پرده دری می کنند و اگر داوری کنند اسراف می ورزند.

12- آنها برابر هر حقی باطلی و برابر هر دلیلی شبهه ای و برای هر زنده ای قاتلی و برای هر دری کلیدی و برای هر شبی چراغی تهیه کرده اند.

13- با اظهار یاس می خواهند به مطامع خود برسند و بازار خود را گرم کنند

14- سخن می گویند اما به اشتباه و تردید می اندازند .

15- وصف می کنند اما فریب می دهند.

16- در آغاز راه را آسان و سپس در تنگناها به بن بست می کشانند.

17- آنها یاوران شیطان و زبانه های آتش جهنم می باشند که :

((اولئک حزب الشیطان الا ان حزب الشیطان هم الخاسرون))(مجادله ۱۲) 

منبع :فکربرتر