کل نفس ذائقه الموت
مامرگ رابه نوبت فردا نشسته ایم بارسفر به دوش مهیا نشسته ایم
یاران همه یکایک از این خانه رفته اند دردا که ما به ماتم آنها نشسته ایم
درزندگی انسان اتفاقات تلخ وشیرینی روی می دهد که در ذهن انسان به عنوان خاطرات، ثبت وضبط می شود که یاد آوری آنها در آینده باعث خوشی وسروریا بالعکس باعث ناراحتی وافسردگی انسان می گردد.
بعضی از اتفاقات تلخ درزندگی اگر پشتوانه اعتقادی نداشته باشد تحمل آنها بسیارسخت وسنگین است.
یکی از اتفاقات،از دست دادن عزیزان،از خویشان درجه یک گرفته تا دوستان،همکاران،اقوام ونزدیکان انسان است که باید راضی به رضای الهی باشی وتسلیم امراوشوی،درغیراین صورت دوری آنها وفراق عزیزان سخت وغیر قابل تحمل است،در حدیث از معصوم (ع)آمده است که خداوند به اندازه سنگینی مصیبت ،صبر وتحمل راهم به بازماندگان عنایت می فرماید.
درزندگی شخصی خودم ،جدای ازمصائب وفقدان عزیزان ازاقوام،دوستان،همکاران،همشهریان،هموطنان وهمکیشان،فقدان ومرگ ناگهانی تنها برادرم که 24 بهار از زندگی او بیشتر نگذشته بود وبهار زندگی راشروع نکرده، به خزان گرایید وتنها 6ماه از ازدواجش نگذشته بود، که حجله عزایش به پا شدودست تقدیر الهی مارا از گل وجودش وصفای درونش محروم ساخت،مرگ وفوت پدرم که پس از 11سال تحمل مرگ عزیزش وسوختن وساختن،تنهائیم رابیشتر کرد.
در غروب پنج شنبه 17 اردیبهشت ماه 1388 مصادف با شب شهادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه ی زهراء (س)که درحال گذراندن ماموریتم در کشور پاکستان بودم ساعت20.30 بدترین ،تلخ ترین وناگوارترین خبر ،خبر فوت پدرم بود.
ناراحتیم وقتی بیشتر می شود که اولا درغربتم، هر چندخود رابه مراسم رساندم،ثانیا آرزوی دیرینه او که زیارت قبر سیدالشهداءبود وبه او قول داده بودم که پس از ماموریتم اورا به پابوس حضرت ببرم که دست تقدیر الهی این سعادت همراهی با پدر رااز من گرفت هرچند مطمئنم که الان او باهمان نیت درجوار سیدالشهداءاست وهمنشین بااولیاءالله است وبا اعتقاد درونی وبانیت قربت می گوییم :
الهی رضابرضائک،تسلیما لامرک ،صبرا الی بلائک
دراین جا جادارد از همه ی عزیزانی که ما را در این مصیبت همراهی کردند تشکر وقدردانی نموده وجهت جبران زحمات عزیزان از خداوند متعال توفیق شرکت در جشن ها ومراسم شادی آنهارا خواستارم.
هفته بزرگداشت مقام معلم
قال علی (ع): من علمنی حرفافقد سیرنی عبدا
با سلام وباگرامیداشت یاد وخاطره استاد فرزانه شهید مرتضی مطهری (ره)وتبریک روز وهفته بزرگداشت مقام ومنزلت معلم به تمامی عزیزان فرهنگی وهمه ی پدران ومادرانی که خود درکسوت معلمی درخانواده ایفاء نقش می کنند.
شاید برای بعضی ها این سوال مطرح باشد که چرا باید مقام معلم راپاس داشت .برای جواب به این سوال باید به نقش معلم درجامعه توجه داشته باشیم ، دراین ارتباط باید گفت :
گرامی داشت معلم،گرامی داشت وتکریم هنر معلمی است که اول معلم خداوند سبحان است.
گرامی داشت معلم ،گرامی داشت همه ی خوبی هاست.
نقش الگویی معلم وتاثیر پذیر بودن دانش آموزان از معلم.
گستردگی حوزه ی نفوذ معلم درجامعه .
قداست امر تعلیم وتربیت وپیامبرگونه بودن کسوت معلمی.
درهمین ارتباط علاوه بر آموزه های دینی ومنابع قرآنی، بزرگان جوامع دیگر هم نسبت به حساسیت شغل معلمی ونقش او درساختن جوامع انسانی سفارشات وتوصیه هایی نموده اند از جمله :
1-کارل آلمانی می گوید :
"آنچه اهمیت دارد کاری است که معلم درچهار دیواری کلاس درس انجام می دهد یعنی جایی که او آزاد ومستقل است ،همان چیزی که برنامه ریزان ،فرماندهان وگردانندگان اداری راآشفته می کند"
2-امام محمد غزالی می گوید:
"معلم درقلب وروح انسان نفوذ می کند وبدون تردید شریف ترین مخلوق روی زمین است"
3-کانت می گوید:
"درمیان ابداعات بشری دو مورد ازبقیه مشکل تر است هنر مملکت داری وحکومت وهنر تعلیم وتربیت"
4-بیسمارک می گوید:
"اگر به جای اسلحه،با معلم به جنگ دنیا می رفتیم همه ی دشمنان نابود می شدند"
5-برژنف درسال 1966به حزب کمونیست می گوید:
" حزب ومردم باید به معلمین شوروی احترام عمیقی بگذارند که باقدرت ودانش خود وبا تمام گرمای قلبش برای آموزش وپرورش کودکان تلاش می کند ومی افزاید که ما باید نقش وپرستیژ معلمین خود راافزایش دهیم"
6- حضرت مولی الموحدین علی (ع) می فرماید:
"به احترام معلم،پدر ومادرت به پا خیز اگر چه فرمانروا باشی"
در آخر باید گفت چون شغل معلمی وهنر معلمی سوختن جهت ساختن است ،روز شهادت استاد مطهری (ره)را روز معلم نام نهادند که امام حسین (ع) هم پس از شهادت ،آموزگار عزت ،شرف وآزادی لقب گرفت.
من این روز واین هفته را به همه ی معلمان واقعی ،پدران ،مادران و جامعه ی بزرگ فرهنگیان مخصوصا همکاران محترم شاغل در مجتمع آموزشی ج ا ایران در کویته اعم از بومی واعزامی تبریک عرض می نمایم .
اردیبهشت 1388کویته پاکستان
باسمه تعالی
سرانجام سیاست مدرسه محوری
کارایی واثربخشی هر سازمانی به نحوه ی مدیریت وکاربرد صحیح وموثر منابع انسانی بستگی دارد،علمای مدیریت از سال 1920مدیریت منابع انسانی رابعنوان یک تخصص حرفه ای پذیرفته وبرای آن اصول اخلاقی حرفه ای راتدوین نموده اند.
انجمن بین المللی مدیریت پرسنلی به آنان که بنا بر الزامات شغلی ووظائف اداری نقش حساس تری در تعین سرنوشت خدمتی دیگران دارند رعایت اصول دهگانه زیر را توصیه نموده است:
1-همیشه مقام عالی انسانی را مد نظرداشته باشند.
2- درموردمنافع عموم بر اساس وجدان وبی نظری اقدام کنند.
3-وظائف ومسئولیت های خود را بدون این که بخواهند برای خود کسب موقعیت کنند به نحو شایسته انجام دهند.
4-تلاش کنند که اصل شایستگی را تعمیم واز تبعیض دوری جویند.
5-رابطه حساس وحیاتی بین شغل،کارکنان وجامعه را تشخیص دهند.
6-روشی راانتخاب کنند که باعث تقویت وابراز استعدادهای بالقوه کارکنان گردد.
7-برنامه هایی را که به مشارکت وتلاش هرچه بیشتر کارکنان منجر می شود تقویت کنند.
8-به همان میزان که نسبت به مدیران رده بالا احساس مسئولیت می کنند نسبت به همه کارکنان احساس مسئولیت داشته باشند ودر احقاق خق کارکنان بکوشند.
9-راه حل های عادلانه وسازنده برای مسائل مربوط به مدیریت وکارکنان پیدا کنند.
10-نسبت به اطلاعاتی که در زندگی خصوصی کارکنان دراختیار دارند محرم باشند واین اطلاعات رادر اختیار همه قرار ندهند،مگر آن که به صلاح کارکنان باشد.
شکی نیست نظام فعلی حاکم بر آموزش وپرورش کشورمان ،به رغم تلاش های همه دست انرکاران آن با مشکلات فراوانر از جمله ساختار متمرکزاداری ،حاکمیت آموزش بر پرورش،تبدیل شدن امر پرورش به مقوله ای غیر کارآمد،حاکمیت نمره محوری بر نظام ارزشیابی،عدم امکان مشارکت جدی وهمگانی مردم واقشار جامعه ،بی انگیزگی مدیران مدارس ،معلمان ودانش آموزان و...روبرو می باشد که اصلاح آن ضمن وقت گیر بودن امری لازم وحیاتی است.
یکی از طرح هایی که برای رفع این نارسایی ها بر آن تاکید می شود نظام یا سیایت مدرسه محوری است که محور فعالیت آن دانش آموزاست وباعث افزایش قدرت تصمیم گیری واستقلال نسبی وانعطاف پذیری وروش های غیرمتمرکز ومشارکت جویانه است .دراین نظام، توانمندی ها وخلاقیت ها به پشتوانه چنین آزادی عملی ،فرصت بروز پیدا خواهند کرد.
مدرسه محوری یعنی فراهم آوردن شرایط وفضای مساعد برای حضور خودانگیخته،داوطلبانه،خلاقانه وآزادانه اولیاء ومربیان درهدایت ومدیریت ومشارکت فعالیت های آموزشی وتربیتی مدرسه در چارچوب سیاست های کلی وخط مشی های اساسی نظام تعلیم وتربیت (دکتر عظیمی)
مسئولان آموزش وپرورش در چند سال گذشته سیاست مدرسه محوری را مطرح کردند تا ازاین طریق دست مدیران در تصمیم گیری ها بازباشد تا مدرسه به محیطی رشد دهنده،پویاوزمینه سازبرای پرورش استعدادهای بالقوه تبدیل شودواداره امور مدرسه مبتنی بر افزایش قدرت تصمیم گیری،استقلال نسبی درروشهای مشارکت جویانه با توجه به تفاوت های ناشی از شرایط جغرافیایی ومحیطی باشد اما آیا این شعار عملی گردیدوتوانست اهداف تدوین شده راکه در آیین نامه در نظرگرفته شده محقق سازد.
جواب سئوال وتحقق اندیشه ی درست مدرسه محوری،بحث مدیریت آموزشی ومدیریت کارآمد است که عوامل مختلفی دراین زمینه دخالت داشته اند ومدیریت ها را سست وبعضا مایوس کرده اند که مهمترین آن ساختار تمرکزگرای وزارت آموزش وپرورش وبرخورد های خشک وسلیقه ای بااین موضوع است که مدیران را بی اراده وبی اختیار کرده است که فائق آمدن با آن اراده ای قوی وعزم ملی میطلبد که درصورت خواستن،توانستن راشاهد خواهیم بود.
همانطور که دراصول دهگانه انجمن بین المللی مطرح شد اگرمدیر مدرسه ،مقام عالی انسانی را مد نظرداشته باشد وروابط انسانی مطلوب رادرسازمان گسترش داده وتقویت نماید ووجدان کاری وبی نظری را ملاک عمل خود قرار دهد واصل شایستگی راتعمیم وزمینه ی بروزاستعدادهارافراهم نماید واز مشارکت وهم فکری باکارکنان،اولیاء ودانش آموزان مثلث موفقیت شکل دهد واز آن بهره ببرد،می تواند زمینه اجرای مدرسه محوری رادرمدرسه فراهم واز ثمرات آن تمام مشتریان سازمان که همکاران،اولیاءودانش آموزان می باشد بهره مند گردند.
آموزش وپرورش چه بخواهیم وچه نخواهیم بایک یک ما درارتباط است وهمه ما به نوعی از بروندادهای آن بهره مند ویا خدای ناکرده متضرر می گردیم.
تا کی باید بگوییم وبشنویم که فلان کشور چنین بوده وچنان شده است،تا کی باید بگوییم وبشنویم ...
باید همه باهم تصمیم بگیریم که بسازیم من اگر برخیزم تواگربرخیزی همه بر می خیزند.شاید محیط آموزشی ما چندان هم مناسب نباشد،شاید کلاس ها پرجمعیت باشد،شاید دانش آموزان ما از پایه ی خوبی هم برخوردارنباشند وشاید دانش آموزان ما از خانواده ای آمده باشند که محل امن وخانه ی او درحقیقت زندان او باشد وشاید خود ماهم نیز مشکلات فراوانی داشته باشیم اما به هر حال همه اینها زندگی است ،زندگی فرازاست ونشیب،زندگی سفیداست وسیاه وهنر زندگی کردن درشناخت است شناخت خود،شناخت درک دیگران وسعی درساختن.
براساس این نگرش هر یک از ماباید درحد بضاعت علمی وتجربی وبا شناخت محدودیت هاو توانایی های خوددرتلاش برای ساختن محیطی باشیم که درآن قبل از هر چیز خدا راحاظر وناظر بر اعمال خود دانسته وسعی دربوجود آوردن محیطی داشته باشیم که در آن صداقت بین خود ،همکاران،دانش آموزان واولیاءملاک عمل قرارداده وجوی رابوجود آوریم که باوجود تمام مشکلات ،کارکنان ودانش اموزان ازیک همدلی وتفاهم برخوردار وبامشارکت درسازندگی مدرسه کوشاباشندو درنهایت ودریک کلام درانجام امور واداره مدرسه متکی محض و منتظر بخشنامه ودستورالعمل نباشیم ...پس هرکس باید از خود شروع کند دراین صورت است که سیاست مدرسه محوری درعمل محقق می گردد.
انشاالله