زمینه آسان شدن مشکلات

زمینه ی آسان شدن مشکلات در قرآن وروایات:

الف)به کارگیری همه ی توان

در این ارتباط امام رضا(ع)می فرماید:

کسی که از خدا توفیق بخواهد ولی تلاش نکند خود را مسخره نموده است.

ب)رعایت تقوا

در این ارتباط قرآن میفرماید:

ومن یتق الله یجعل له مخرجا    ویا

ومن یتق الله یجعل له من امره یسرا

ج)توکل برخدا ونقش آن در مدیریت

توکل چیست؟

این سوال پیامبر(ص)از جبرییل پرسید واو پاسخ را چنین گفت:

توکل عبارت است از باور کردن این معنا که مخلوق به طور مستقل نه می تواند زیان آور باشدونه سودآور،نه می تواند چیزی بدهد ونه می تواند چیزی را منع کند،وبه کار بردن نومیدی از خلق،وقتی انسان به این باور برسد وتنها امیدش درزندگی خدا باشد ،برای کسی جزءخداعمل نمی کند،امیدی جزبه خدا ندارد وازکسی جز خدا نمی ترسد ودر جز خدا طمع نمی بندد،این همان توکل است.

د)تکلیف الهی وامدادهای غیبی.

در این ارتباط امام علی(ع)میفرماید:

تحقیقا در انجام هرتکلیف از تکالیف الهی از جانب خداوند به شما کمک می رسد.

ه)نقش دعا در مشکل گشایی.

پیامبر اسلام (ص)فرمود:خدایا به من شرح صدربده وکارم راآسان کن وبه تو پناه می برم از وسوسه های درون وپراکندگی امور

درارزش واهمیت معلم

دراهمیت وارزش مقام معلم ووظیفه ی دولت وجامعه

امام علی (ع)میفرماید: جلو پدر،مادر ومعلم خود بپا خیز هر چند که فرمانروا باشی

درسال 1966برژنف در رابطه با معلم ونقش او درجامعه چنین گفته است:  من به دولت ومردم شوروی توصیه میکنم که باید به معلمین احترام عمیقی بگذارند که باقدرت ودانش خود وبا تمام گرمای قلبش برای آموزش وپرورش کودکان تلاش می کنند،ماباید نقش وپرستیژ معلمین خود را افزایش دهیم (آموزش ابتدایی در آستانه قرن 21 ترجمه مهدی پور)

درآوریل 1985 یونسکو در یک گفتگوی بین المللی در پاریس در باره ی سیاستها وبرنامه های مشترک برای آموزش کارکنان حرفه ای در آموزش وپرورش اعلام کرد:

موضوع مهم این نیست که نهادهای خوبی برای آموزش مربیان داشته باشیم تا فعالیت های متعددی را که در جهت این هدف است با یکدیگر هماهنگ سازیم .مثلا تلاش برای افزایش سطح آموزش معلمین مولد نیست،مگر این که در همان حال منابع برای افزایش استاندارد زندگی وبهبود جایگاه آنها در جامعه انجام گیرد.(همان منبع)

ماقادر نخواهیم بود که خودمان وجامعه مان ویک دنیای آشفته را احیاء کنیم ، مگر آنکه جملگی اعتقاد به نجات چیزهای ارزشمند داشته باشیم.وهرجامعه زمانی زوال می پذیردکه نهادهاوافراد آن طراوت خود را از دست بدهند.